czwartek, 31 sierpnia 2017

TOP 10: Najlepsze Książki na Lato ( cz.2)



Hejka ludziki i ludziowie! Gotowi na powrót szkoły? Ja jestem zwarta, gotowa, choć kompletnie przerażona wizją pisania w tym roku matury. Ależ ten czas leci! Zaledwie zaczynałam liceum, a tu już niedługo wrzesień ostatniej klasy. Czuję się jak w jakimś Matrixie! Mimo, że większość mojego pozaszkolnego czasu zagospodaruję na dodatkowe lekcje i naukę, mam nadzieję, że nie zaniedbam, a już broń Bożenie zapomnę o was i o blogu!
A dziś przychodzę do was z kontynuacją posta z 20 lipca, do którego przeczytania was zachęcam, a którego link macie TUTAJ. W związku z nadchodzącym rokiem szkolnym postaram się odnosić uzasadnienia książek, które wybrałam do tegoż wydarzenia. Zaraz się dowiecie, o co mi chodzi.

1. Ostatnia letnia przygoda: " Pan Samochodzik i Winnetou"- Zbigniew Nienacki

Z " Panem Samochodzikiem" znamy się nie od dziś, bo do przeczytania pierwszej książki z tym bohaterem zachęciła mnie mama, gdy miałam bodajże dziewięć lat. Choć kiedyś byłam wielką fanką powieści Nienackiego, tak przyznam się, że ostatnimi czasy nie udało mi się wrócić do żadnej z nich. Nie pozbywam się jednak tych tomików, które posiadam, bo chciałabym jeszcze raz je przeczytać. Może w nie w najbliższym czasie, ale mam wielką ochotę to zrobić.
Dlaczego wybrałam tę książkę? Według mnie seria ta to klasyka polskich przygodówek z nutką kryminału. Jak dobrze wszyscy wiemy, nie ma lepszego czasu na przeżywanie przygód, odkrywanie czegoś nowego niż właśnie wakacje. W wakacje niespodzianka i przygoda kryje się na każdym kroku, a z kim gwarancja na jej najbardziej emocjonujące przeżycie jest wyższa niż ze sławnym Panem Samochodzikiem?




2. Wakacyjne wspomnienia: " Aż po horyzont"- Morgan Matson

No nic, kończą się wakacje, ale jak zawsze pozostają wspomnienia. O morzu, o górach, o spotkaniach z dawno niewidzianymi przyjaciółmi- każdy z nas wspomina coś innego, ale na szczęście przeważnie te wspomnienia są pozytywne i to właśnie one nakręcają nas i napędzają do działania w roku szkolnym.
" Aż po horyzont" to powieść drogi, utrzymana właśnie w takim wakacyjnym klimacie. Dodatkowymi rzeczami, które spowodują, że nie będziecie mogli się nie uśmiechać czytając tę historię, są pamiątki- zdjęcia, muzyczne playlisty, bony na jedzenie itd., które autorka zbierała podróżując wraz z bohaterami swojej powieści przez pół Ameryki. Kiedy będziecie czytać tę książkę, to gwarantuję wam, że będziecie sobie przypominać o wszystkich najlepszych i najbardziej przypałowych momentach, które przeżyliście w ciągu ostatnich wakacji.
Jest to idealny tomik na zakończenie wakacji.




3. Nowy rok, nowa ja: " Fanfik"- Natalia Osińska

Znacie to powiedzenie- " Nowy rok, nowa ja"? Nie wiem jak wy, ale ja z uporem maniaka powtarzam co roku to zdanie, w końcu i tak wychodząc z założenia, że to nie ma sensu, bo ludzie się nie zmieniają i bla bla bla. Wiecie co? To bujda! Ludzie się zmieniają, tylko bardzo powoli! Każdy z nas dorasta, każdy na przestrzeni lat buduje swój charakter i swój zewnętrzny wygląd, pragnąc dojść do perfekcji. Jasne, nie zawsze to się udaje, ale nie możemy ignorować faktu, że zawsze możemy zmienić coś w sobie, albo skłonić ludzi do innego spojrzenia na nas. Każdy nowy rok to czysta kartka! W zeszłym roku coś wam nie wyszło? Postarajcie się to zmienić w tym roku! Chcecie przykładu? Proszę bardzo! Jeszcze w tamtym roku żyłam w przekonaniu, że jestem kompletnym kretynem matematycznym, a polepszenie moich relacji z matematyką jest równie niemożliwe jak zaśpiewanie przeze mnie D5 ( wygooglujcie sobie). I co? W tym roku podchodzę do matury rozszerzonej z matmy, a E5 śpiewam na luzie ( to wysoko). Dało się? Dało!
Jaki ma to związek z " Fanfikiem " Natalii Osińskiej? Tośka nigdy nie była szczęśliwym dzieckiem, aż tu pewnego razu odkryła powód tej depresji i zwyczajnie postanowiła przestać grać pod innych. Kazała na siebie mówić Tosiek. Czy nie miała z tego powodu żadnych problemów? A w życiu! Życie nigdy nie jest proste! Ale czy przyniosło jej to ulgę i poczucie bycia sobą? Tak! I o to tu chodzi! Tośka zaryzykowała, zmieniając życie Tośka na lepsze.



4. Nie mów mi, jak mam żyć: " Prawo Mojżesza" - Amy Harmon

Mam nadzieję, że nie potraktowaliście tego " Nie mów mi jak mam żyć" dosłownie. Chodzi mi tutaj o to, byście nie dali się zaszufladkować. Nie dajcie nikomu, żeby wmawiał wam, że jesteście na coś za głupi, albo że zwyczajnie nie powinniście czegoś robić, bo w mniemaniu ludzi, którzy wam to mówią, oni lepiej wiedzą, co dla was dobre. Jasne, nie mówię tu o stawianiu się wszystkim przez cały czas bo jesteście tacy groźni i niezależni. Nie! Jeśli ktoś was ciągnie w dół, to odetnijcie go, a jeśli wam na nim zależy to wy pociągnijcie go za sobą, do góry. Nie dajcie się przekreślić tylko dlatego, że ktoś tak powiedział. Wasze życie, to wasze życie i tylko wy macie kontrolę nad tym, którą drogę do waszych celów wybierzecie.
Mojżesz, bohater " Prawa Mojżesza" urodził się jako dziecko narkomanki i nieznanego czarnoskórego mężczyzny. Jeśli myślicie, że miał przechlapane, to może dodam jeszcze, że wszyscy w jego małym miasteczku spisali go na straty, matka go porzuciła, a on urodził się z mocą dostrzegania zmarłych. Gorzej być nie mogło. I fakt, na kartach książki dowiadujemy się, że jego życie też nie było dla niego łatwe, a wręcz pełne przeszkód. Choć miał chwile zwątpienia, choć inni mówili, że jest beznadziejny, on się nie poddał. Odzyskał ukochaną, dom, szczęście.
Ta książka jest idealnym lekarstwem na wszelkie trudne chwile!



5. Na wrogów: " Park Jurajski"- Michael Crichton

W razie gdyby jakieś osoby wam się zbytnio narzucały i nie chciały wam odpuścić, nie rzucajcie się z nimi w bójki, nie przeklinajcie ich i nie rzucajcie klątw. Mam zdecydowanie lepszy pomysł na rozwiązanie waszego problemu i choć ten sposób jest rozłożony w czasie na przestrzeni prawdopodobnie wielu lat, to gwarantuję, że jego kulminację będzie się super oglądało. Jeśli patrząc na tę książkę jeszcze nie ogarnęliście, co to za szalony plan, to podpowiem, że chodzi o dinozaury. Serio! Zamiast się wściekać na waszych wrogów, bądźcie mądrzejsi i dążcie do tego, byście w przyszłości byli na tyle genialni, by odtworzyć genotyp dinozaura. Potem zgarnijcie do ekipy tych, co byli obrażani i prześladowani w jakiś sposób, zbudujcie park jak ten opisany w " Parku Jurajskim", wytwórzcie kilka małych, groźnych dinozaurów, zaproście byłych wrogów na tę wyspę i uwolnijcie swoich milusińskich. Niech się zacznie zabawa!
Jeśli jednak ty, który to czytasz, należysz do grupy ludzi, którzy nie lubią czekać, pozostaje ci tylko jedna opcja. Jak jakiś twój nemezis będzie przed tobą stał i cię obrażał, wyobraź sobie, że jest deptany przez dinozaura z ogromną paszczą, wielkimi stopami i super tycimi łapkami. SPRÓBUJ SIĘ NIE ZAŚMIAĆ CHALLENGE czas zacząć!



No i dodatkowa szósteczka dla zainteresowanych i wytrwałych!

6. Czas Wyzwań: " The fault in our Stars"- John Green

Skoro nowy rok szkolny, to może jakieś nowe wyzwanie? Moim tegorocznym wyzwaniem będzie czytanie głównie książek anglojęzycznych w oryginale. " Gwiazd naszych wina" tylko je reprezentuje, bo moja lista do przeczytania jest naprawdę długa. Mimo, że przewiduję trochę problemów, nie zamierzam się poddać. Was również zachęcam do podjęcia jakiegoś wyzwania, ale nie takiego jak " 160 książek w rok". Mówię o czymś, co was rozwinie w jakiś sposób. Co będzie waszym sposobem na pokonanie waszych blokad, nawet takich ograniczających się do przeczytania znienawidzonej lektury. Tak, ja też dołączam do tego wyzwania, bo niestety " Lalkę" muszę przeczytać. 




No i koniec dzisiejszej topki! Wiem, wiem, rozpisałam się okropnie, ale mam nadzieję, że chociaż staraliście się przeczytać moje wypociny.
Teraz żegnam się i mówię :

GOOOOOOD NIGHT, POLAND! ( wy Marsjanie też, nie będę wykluczać nikogo) :D

czwartek, 24 sierpnia 2017

TOP 5: Cytaty miesiąca- sierpień.

Hejo ludziki! Przepraszam, że nie piszę tak często jak w lipcu, ale od powrotu z pielgrzymki wzięłam się ostro do roboty i zazwyczaj wieczorami siedzę robiąc notatki i zwyczajnie się nie wyrabiam. No, się zakręciłam trochę :D Od września możecie oczekiwać niestety tylko jednego postu tygodniowo, okazjonalnie dwóch.
A dziś przynoszę wam nową porcję superowych cytatów!

" Nigdy nie pozwolę, by ktokolwiek mnie ograniczał i niszczył moją duszę, prowokując, bym go nienawidził. "
Pragnienie



" Wuj Bosque zawsze powtarzał, że przeszłość lepiej zostawić w przeszłości. "
Cień Nocy



" Hałas i ruch to ostoja pogrążonych w żalu i poczuciu winy. "
Zbuntowana



" Ranisz mnie, ale przyjmuje to ze spokojem, bo moja miłość nie zna granic i nie odejdę,  nie zostawię cię. Nie ma dla mnie innych racji, zdrowego rozsądku, materii, wymówek. Czasami tylko obawiam się, że nie zdążysz, by przy mnie być, kiedy trzeba będzie się pożegnać, uśmiechnąć, zabrać w daleką podróż ciepło twojej dłoni. "
Pamiętnik narkomanki



" Uskarżanie się na niesprawiedliwość świata to jak rzucanie oskarżeń Percy Jacksonie. To do niczego dobrego nie prowadzi. "
Krew Olimpu


czwartek, 17 sierpnia 2017

#74: Opowieści z Akademii Nocnych Łowców ( C. Clare, M. Johnson i inni)- recenzja

Witajcie ludziki! Przychodzę do was z czymś, czego dawno nie było na blogu, a mówię tu oczywiście o recenzji. Recenzję " Opowieści z Akademii Nocnych Łowców" odkładam już tak okropnie długo, za co was przepraszam, ale wiecie, czasem to jak sobie zaplanujemy czas w notatniku czy plannerze nie zawsze pokrywa się z tym, co będziemy robili. Tym bardziej w wakacje, kiedy ciężko cokolwiek przewidzieć.
No dobrze, koniec wstępu. Możemy zaczynać omawianie lektury :)

Oryginalny tytuł: Tales from The Shadowhunters Academy
Autor: Cassandra Clare, Maureen Johnson i inni
Tłumacz: Małgorzata Strzelec
Wydawnictwo: MAG
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 656

Jak dobrze wiedzą ci, którzy przeżyli zakończenie " Miasta Niebiańskiego Ognia", Simon Lewis przestał być wampirem jak również stracił wszystkie wspomnienia o świecie cieni. Przez pewien okres czasu był zwykłym człowiekiem, żyjąc tak, jakby wydarzenia związane z jego znajomością z Clary w ogóle się nie wydarzyły. Clary była dla niego obcą osobą. 
Oczywiście, jego wspaniali przyjaciele nie mogli żyć bez niego, więc z pomocą Magnusa Bane'a przywrócili mu niektóre wspomnienia. Od tego czasu Simon starał się ogarnąć, co się wokół dzieje, jednocześnie szykując się do wstąpienia do Akademii Nocnych Łowców, by zostać ( jak nazwa szkoły wskazuje), Nocnym Łowcą. 
Jak sobie poradzi w tej sytuacji? Czy sprosta oczekiwaniom? Jak ma wyjaśnić wszystkim, którzy kiedyś go znali, że dawnego Simona już... nie ma? 

"Opowieści z Akademii Nocnych Łowców" to książka złożona z wielu opowiadań, jednych bardziej, drugich mniej wciągających, ale niewątpliwie każde z nich jest warte przeczytania. Tym bardziej, że wszystkie razem tworzą obraz szkoły, do której uczęszcza bohater, przygód, które przeżył i przeszkód, które stanęły na jego drodze. Bardzo przyjemnie mi się czytało każdą z historii. No dobra, zasysałam je jak odkurzacz! W dwa dni udało mi się przeczytać sześćset pięćdziesiąt stron tej cegiełki. Według mnie Cassandra napisała tę książkę nie tylko po to, by kontynuować wątek Simona, ale również by wytłumaczyć kilka spraw, które nie zostały poruszone, albo były jedynie wspomniane w jej wcześniejszych powieściach.

,, Bez wspomnień przepadamy. A nikt nie chce, żeby przepadł ktoś, kogo się kocha. " 

Jak już mówiłam, książka składa się z wielu opowiadań, jest więc też wielowątkowa. Choć większość wątków była naprawdę ciekawa, mnie najbardziej zaintrygowały próby przypomnienia sobie swojej przeszłości przez Simona. Z początku próbował on odciąć się od tego, co było, od wcześniejszej wersji samego siebie. Zaczął kombinować, już nie wiedział kim jest. Udawał dziwną, niezwykle groteskową i przerysowaną wersję Jace'a. Muszę przyznać, że jego zachowanie wywoływało we mnie niesamowite nerwy. Na szczęście w końcu zrozumiał, że kluczem do szczęścia nie jest odrzucenie tego, kim się było, a pogodzenie się z tym. Autorka zaserwowała nam bardzo ładnie poprowadzony motyw przemiany charakteru, za co należy się jej duży plus.

" Wszyscy zmieniamy świat codziennie, każdego dnia, który przeżywamy. Musisz tylko zdecydować, w jaki sposób chcesz go zmienić. "

Jeśli zaś chodzi o bohaterów, starych nie trzeba nikomu przedstawiać ani ich oceniać. Kto czytał " Miasto Kości" i resztę części, w których występuje ta banda dziwnych, pokręconych i diabelnie dobrych w walce postaci, ten nie dowie się z tej książki o nich niczego nowego. Ewentualnie może zakochać się w nich jeszcze raz. No, prawie. Skłamałam, jedno opowiadanie postawi ich wszystkich w zadziwiająco niezwykłym świetle. Nie zdradzę nic więcej, bo odebrałabym wam radość czytania. Mogę tylko powiedzieć, że fani i fanki Magnusa i Aleca będą wniebowzięci.
Z nowymi bohaterami nie udało mi się zaprzyjaźnić, może dlatego, że nie mieli oni szansy się zbytnio rozwinąć i wykazać. Mimo wszystko mam nadzieję, że chociaż niektórzy z nich wystąpią w kontynuacjach i będę mogła ich lepiej poznać.

Podsumowując, książka nie była idealna w każdy możliwy sposób. Miała swoje małe minusy, o których nie bez przyczyny nie napisałam. Dla mnie nie mają one żadnego znaczenia, bo nie żałuję przeczytania tej powieści. Powrót do świata Nocnych Łowców był, jest i zawsze będzie dla mnie niesamowitym doświadczeniem, dającym mi mnóstwo radości.

OCENA: 8/10


poniedziałek, 14 sierpnia 2017

WAKACYJNY KSIĄŻKOWY KONKURS!!!

Witajcie ludziki ! Tak jak zapowiadałam w poście urodzinowym, nadszedł ten czas, czas konkursowy!!! Postanowiłam zrobić takie małe rozdanie, w którym książki mogą wygrać aż 2 osoby. 
UWAGA!!! Prócz " Ciepłych ciał" wszystkie powieści są podpisane moim imieniem i nazwiskiem. Jeśli wam to nie przeszkadza, to zapraszam do zabawy! 
Zasady możecie przeczytać pod bannerem.




Książki, które możecie zdobyć: 
1. ,, Gildia Magów"- Trudi Canavan
2. ,, 52 powody, dla których nienawidzę mojego ojca"- Jessica Brody
3. ,, Ciepłe ciała" - Isaac Marion
4. ,, Pamiętnik nastolatki"- Beata Andrzejczuk
5. ,, Córka dymu i kości"- Laini Taylor
6. ,, Wielki błękit"- Jennifer Donnelly


  Regulamin konkursu:

1. Organizatorem konkursu, jak również fundatorem nagród jestem ja, Demetria Books ( Gabriela Górniak). 

2. W konkursie może wziąć udział każda osoba posiadająca adres korespondencyjny na terenie Polski. 
3. W konkursie mogą wygrać 2 osoby.  
4. Konkurs trwa do 14 września włącznie. Zgłoszenia po tym terminie nie będą brane pod uwagę. 
5. Aby wziąć udział w konkursie należy: podać swój e-mail, być obserwatorem bloga, podać numer  wybranej książki oraz udostępnić banner konkursu na swoim blogu/ facebooku lub w Google+.
6. Wyniki zostaną opublikowane 16 września.
7. O wygranej  zwycięzcę powiadomię mailem, jak również napiszę o nim na blogu.
8. Nie odpowiadam za zagubione przez pocztę przesyłki.


Przykładowe zgłoszenie:
e-mail: xyz@gmail.com
obserwuję jako: XYZ
wybrałam/em: ...
link do strony z udostępnionym bannerem 
Mam nadzieję, że nie zniechęcicie się moim podpisem w książkach i weźmiecie udział w moim konkursie. Czekam na wasze zgłoszenia do 14 września :)


niedziela, 13 sierpnia 2017

POGADANKA #5: Zamknięte koło dylematów wczesnoszkolnych, czyli gdzie ja to nie byłam, nadchodzące zmiany i czemu straciłam podjarkę książkami.

Hejka ludziki !!! Wczoraj wróciłam z pielgrzymki i choć było ciężko, to udało się! Dotarłam z Ostrowca do Częstochowy! Jestem z siebie niesamowicie dumna!
No, ale nie o tym chciałabym dzisiaj wam opowiedzieć. Jasne, było super i tak dalej, ale po powrocie uderzyły we mnie moje wcześniejsze przemyślenia tyle, że ze zdwojoną siłą. Jakież to przemyślenia, zapytacie? No cóż, głównie takie dotyczące roku szkolnego.



Jak wiecie, w maju zdaję maturę. Jako przedmioty podstawowe wybrałam polski, matematykę i niemiecki, a na rozszerzeniu polski, matematykę, wiedzę o społeczeństwie i angielski. Tak, porwałam się na zdawanie ciężkich przedmiotów, ale zależy mi na dostaniu się na studia w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, a w tamtym roku próg punktowy wynosił 247 punktów. O co się najbardziej boję? W zasadzie nie wiem. Wiem, wierzę w to, że jestem w stanie się przygotować, choć mam też świadomość moich słabości. Czasem staram się robić wszystko jak najszybciej, a zazwyczaj nie kończy się to zbyt dobrze, bo jak mówi przysłowie " Jak się człowiek spieszy, to się diabeł cieszy". Lubię też być przeświadczona o swojej nieomylności, choć niestety moje racje nie zawsze są prawdą. Mimo wszystko moją zmorą, moim najgorszym koszmarem jest sam fakt PISANIA testu maturalnego. Serio, jak widzę przed sobą białą kartkę, to automatycznie wszystko, co wiem dziwnym trafem wylatuje mi z głowy. Jestem przerażona, bo może tak stać się też na maturze, a to by była całkowita katastrofa.



Kolejną sprawą jest blog. Ostatnio świętowałam z wami trzy lata jego istnienia, z czego ogromnie się cieszę, ale niestety muszę wam się do czegoś przyznać. Pisanie bloga nie przynosi mi już tak wielkiej radochy jak kiedyś. Nie zrozumcie mnie źle, wciąż lubię pisać i dzielić się z wami moimi przemyśleniami. Jednakże, minęły trzy lata odkąd założyłam Podróże Międzyksiążkowe i tak jak zmieniłam się ja, tak też na przestrzeni tych lat zmieniał się mój blog i choć te zmiany były niewielkie, ledwo widoczne, to powiem szczerze, że myślę o wprowadzeniu troszkę bardziej konkretnych zmian. Na moim blogu nadal chciałabym pisać o książkach, ale nie tylko. Od września będę znacznie częściej poruszała tematy związane ze szkołą, nauką, produktywnością i językami. Poza tym przynajmniej dwa razy w miesiącu będę chciała pisać takie pogadanki na wszelkie tematy, nie tylko związane z literaturą, ale też z moimi osobistymi przemyśleniami. Mam nadzieję, że mimo tych zmian związanych ze zmianą tego kim jestem i jaka jestem, zostaniecie ze mną i wciąż będziecie czytać moje posty.



Czytanie książek też jest dla mnie lekko drażliwym tematem. Kiedyś czytałam, a w zasadzie pochłaniałam ogromne ilości książek z różnego gatunku. Uwielbiałam to, było to częścią mojego życia. Z biegiem lat jednak mój entuzjazm osłabł, aż w końcu... ech, wystarczy popatrzeć na moje statystyki czytelnicze z ostatnich miesięcy. No błagam, toż to jakaś masakra. Nie chodzi tu tylko o to, że zmienił się mój gust, bo aktualnie sięgam po tak rozbieżne gatunki, ale o sam fakt, że czytanie już nie jest czymś, co robię z przyjemności, a ostatnimi czasy zazwyczaj z nudów.
Zaczęłam też pozbywać się części moich książek- 50 z nich wystawiłam dziś do sprzedaży na lubimy czytać i na olxie. Mam nadzieję, że uda mi się je, może nie wszystkie, ale sprzedać, bo chciałabym pokupować sobie więcej książek psychologicznych, mówiących o osiąganiu celów i o produktywności, bo takie teraz mnie interesują. Oczywiście, nie rezygnuję całkowicie z powieści młodzieżowych, przygodowych, czy fantasy. Takie też chcę czytać, choć w zmniejszonych ilościach.

To już wszystko na dzisiaj! To była taka totalnie niezaplanowana, od czapy pogadanka, którą napisałam, żeby wam się trochę wygadać. Dzięki, że jakimś cudem wytrzymaliście do końca tej mojej wspaniałej paplaniny :)

Pozdrowionka, dobranoc :D




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...